به نقل از «فرارو»

ایالات متحده و چین می‌خواهند اقتصاد‌های خود را از یکدیگر جدا کنندآیا امکان پذیر است؟

تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۹۱۲۲۷

فرارو- تنش‌ها بین ایالات متحده و چین در حال افزایش است و صحبت از "جداسازی" اقتصاد دو کشور به میان آمده است، اما آیا این ایده خوبی خواهد بود؟ "کریستین لاگارد" رئیس بانک مرکزی اروپا این طور فکر نمی‌کند. او یکشنبه در برنامه Face the Nation شبکه سی‌بی‌اس گفت که جدایی ایالات متحده و چین منجر به رشد اقتصادی کمتر، رفاه کمتر و فقر بیش‌تر در سراسر جهان خواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش فرارو به نقل از ویک؛ با این وجود، این جداسازی ممکن است از قبل در حال انجام باشد. شبکه خبری "بلومبرگ" گزارش می‌دهد در حالی که تجارت ایالات متحده و چین در سال ۲۰۲۲ میلادی به رکورد ۶۹۰ میلیارد دلار رسید نشانه‌هایی وجود دارد که "ایالات متحده و چین هر دو به طور معناداری سهم واردات شان از یکدیگر را کاهش داده اند". ارقام دلاری زیاد هستند، اما کالا‌های چینی تنها ۱۶.۶ درصد از واردات را در سال ۲۰۲۲ میلادی تشکیل می‌دادند که پنج درصد نسبت به سال ۲۰۱۷ میلادی کاهش یافته بود. سهم صادرات آمریکا به چین نیز کاهش یافت.

در حالی که چین و ایالات متحده برای یک جنگ احتمالی آماده می‌شوند هر دو طرف دلایل خود را برای جدایی اقتصاد‌های شان از یکدیگر دارند. چین مشاهده کرده که چگونه ایالات متحده پس از حمله به اوکراین اقتصاد روسیه را منزوی کرد بنابراین، رهبران آن کشور نمی‌خواهند اقتصاد خود را به صاردات به ایالات متحده وابسته کنند.

رهبران ایالات متحده نمی‌خواهند چین به پیشرفته‌ترین فناوری آمریکا دسترسی داشته باشد. با این وجود، چنین انشعابی پیامد‌هایی برای اقتصاد جهانی به همراه خواهد داشت. "آنتونیا تزینووا" یکی از شرکای شرکت حقوقی هالند اند نایت" به "نیویورک تایمز" گفت:"صنعت به نوعی متحد است. ما این را نمی‌خواهیم".

مفسران چه می‌گویند؟

مشخص نیست که جداسازی حتی قابل دستیابی است یا خیر. "جیمز کرابتری" برای "فایننشال تایمز" می‌نویسد: "در حالی که رهبران غربی تلاش می‌کنند دهه‌ها جهانی شدن را از بین ببرند. کشور‌های آسیایی از بنگلادش و اندونزی گرفته تا مالزی و تایلند چین را محور آینده اقتصادی خود می‌دانند. تلاش ایالات متحده برای جدا کردن چین به جای منزوی کردن آن کشور اغلب کشور‌هایی را در مناطقی مانند جنوب شرق آسیا از نظر اقتصادی بیش‌تر و نه کم‌تر به چین وابسته می‌کند. حتی شرکت‌هایی که تولید خود را به کشور‌های دیگر منتقل کرده اند هنوز قطعات را از چین خریداری می‌کنند. جداسازی واقعی به احتمال زیاد بسیار سخت‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد".

"بیلاهاری کائوسیکان" در "فارین افرز" می‌نویسد: "حتی نزدیک‌ترین متحد ایالات متحده هرگز از نظر سیاسی یا اقتصادی ارتباط خود را با چین قطع نخواهد کرد. تعداد کمی از کشور‌های غربی حاضر به چشم پوشی از مزایای خرید و فروش از چین خواهند بود و در حال حاضر چین هیچ جایگزین واقعی جز غرب برای فناوری‌های حیاتی و دسترسی به بازار‌های مهم ندارد. ایالات متحده و چین به شدت رقابت خواهند کرد، اما در حال حاضر باید خطرات و آسیب پذیری‌های مرتبط ماندن با یکدیگر را بپذیرند".

"تاماس مسزاروس" در "دیپلمات" می‌نویسد:"تمام این صحبت‌ها درباره جدایی ممکن است تاثیرات مهم بر سایر کشور‌ها را نادیده بگیرد. لفاظی‌ها درباره جدایی این واقعیت را پنهان می‌سازند که ایالات متحده و چین نقش‌های اقتصادی بسیار متفاوتی در شرق آسیا بازی می‌کنند و منابع بسیار متفاوتی از قدرت اقتصادی را در اختیار دارند. چین یک قطب کلیدی برای ساخت قطعات و تولید در سراسر منطقه است در حالی که ایالات متحده یک بازار کلیدی برای همه این کالا‌ها و هم چنین به مراتب بزرگترین منبع سرمایه گذاری خارجی می‌باشد. رهبران در آسیا به هر دو قدرت بزرگ نیاز دارند تا در شرق آسیا فعال بمانند و واقعیت‌های اقتصادی نشان می‌دهد که آنان به خوبی این کار را انجام می‌دهند".

از این پس وضعیت چگونه خواهد بود؟

احتمالا جدایی کامل برای ایالات متحده و چین در چشم انداز قرار ندارد مگر آن که دو کشور وارد جنگ با یکدیگر شوند. "مایک گالاگر" نماینده مجلس نمیاندگان امریکا از ویسکانسین به "بلومبرگ" می‌گوید با این وجود، "جداسازی انتخابی" حتمی خواهد بود. شرکت‌های بزرگی مانند اپل و دیزنی باید تحت یک بازسازی "پیچیده" و "پرهزینه" قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که زنجیره‌های تامین مواد حساس به خارج از چین منتقل می‌شوند. ایالات متحده می‌خواهد سرمایه گذاری‌ها و اشتراک گذاری فناوری در زمینه‌هایی مانند "محاسبات کوانتومی، مهندسی زیستی، نیمه رسانا‌های پیشرفته" که می‌توانند برای اهداف نظامی مورد استفاده قرار دهند را محدود کند.

نشریه "آسیا تایمز" گزارش می‌دهد که قانون تراشه امریکا که سال گذشته تصویب شد برای افزایش سرمایه گذاری آمریکا در صنعت نیمه هادی داخلی در نظر گرفته شده در حالی که دولت بایدن تصمیم گرفته کنترل صادرات برای فناوری‌های حساس را تقویت کند.

یکی از نگرانی‌های اقتصاد جهانی این است که اطمینان حاصل شود که فناوری درجه نظامی با فناوری سطح غیرنظامی ترکیب نمی‌شود. "آسیا تایمز" می‌افزاید: "اگر مرز مشخص نشود بخش خصوصی با ابهامات بزرگی مواجه خواهد شد که ممکن است تجارت و سرمایه گذاری را کاهش دهد".

همانطور که نظرات "لاگارد" نشان می‌دهد کاملا مشخص نیست که نزدیک‌ترین متحدان آمریکا با تلاش‌های ایالات متحده برای جدایی همراهی کنند. "اورسولا فون در لاین" رئیس اتحادیه اروپا اخیرا در یک سخنرانی گفته بود که برخی از ریسک زدایی‌ها ضروری هستند، اما صرفا به میزان محدود. او گفته بود جداسازی اقتصادی به وضوح برای اروپا "قابل دوام"، "مطلوب" و یا حتی "عملی نخواهد بود".

منبع: فرارو

کلیدواژه: روابط چین و آمریکا ایالات متحده و چین سرمایه گذاری کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۹۱۲۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تولد توافق امنیتی جدید عربستان و آمریکا در انتظار چراغ سبز اسرائیل/ آیا آمریکا مجوز غنی سازی را به عربستان سعودی می دهد؟/ ریاض در یک قدمی پیروزی بزرگ قرار دارد

به گفته مقامات آمریکایی، عربستان سعودی و ایالات متحده در حال نهایی کردن جزئیات یک توافق مهم برای تقویت تجارت و دفاع دوجانبه هستند، اما اگر عربستان و اسرائیل روابط دیپلماتیک برقرار نکنند، توافقی حاصل نخواهد شد.

به گزارش جماران، سی ان ان در تحلیلی در این باره می نویسد:

 یک معاهده دفاعی، ائتلاف امنیتی هفت دهه ای بین عربستان سعودی و ایالات متحده را مستحکم و آنها را هر چه بیشتر به یکدیگر نزدیک می کند، زیرا دشمنان ایالات متحده مانند ایران، روسیه و چین به دنبال گسترش نفوذ خود در خاورمیانه هستند. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، مدت‌هاست که به دنبال روابط با عربستان سعودی است، زیرا این اقدام می‌تواند در سراسر جهان اسلام تاثیر خود را بگذارد.

متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا روز پنجشنبه گفت که ایالات متحده در حال مذاکره برای یک قرارداد بزرگ شامل سه جزء است.

مولفه اول شامل بسته ای از توافقات بین آمریکا و عربستان سعودی، مولفه دیگر عادی سازی روابط بین عربستان سعودی و اسرائیل و مولفه سوم تشکیل کشور فلسطین است.

به گفته سخنگوی وزارت خارجه آمریکا این سه  با هم مرتبط هستند و هیچ کدام بدون دیگران جلو نمی روند. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، در یک میزگرد در کنفرانس اقتصادی این هفته در ریاض گفت: برای اینکه عادی سازی بین عربستان سعودی و اسرائیل محقق شود، باید مسیری برای تشکیل کشور فلسطین و «آرامش در غزه» وجود داشته باشد. به نظر من کاری که عربستان سعودی و ایالات متحده با هم در زمینه توافقات خود انجام داده اند، به طور بالقوه به اتمام نزدیک است، اما برای پیشبرد عادی سازی دو چیز لازم است: آرامش در غزه و مسیری معتبر به سوی یک کشور فلسطینی.

وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد، در حاشیه این مجمع، بلینکن با محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی (MBS) دیدار کرد تا در مورد این توافق گفتگو کند. کارشناسان، پیمان عربستان و آمریکا را «مجموعه ای جامع از تفاهمات» توصیف می کنند که شامل تضمین های امنیتی، اقتصادی و فناوری برای سعودی و همچنین حمایت از برنامه هسته ای غیرنظامی این کشور می شود.

انتظار می‌رود این توافق عادی‌سازی از توافق‌نامه ابراهیم، مجموعه‌ای از معاهده‌هایی که چهار کشور عربی اسرائیل را در سال 2020 به رسمیت شناختند و تقاضای دیرینه اعراب برای تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی به عنوان پیش‌شرط به رسمیت شناختن اسرائیل را نادیده گرفتند الگوبرداری شود.

محمد بن سلمان پیشتر گفته بود که توافق با اسرائیل «بزرگترین توافق تاریخی از زمان جنگ سرد» خواهد بود. در سال 2021، نتانیاهو این توافق را اینگونه توصیف کرد که اسرائیل را قادر می‌سازد «دکترین قدیمی و خطرناک سرزمین‌ در ازای صلح را جایگزین کند و صلح را در ازای صلح به ارمغان آورد، بدون اینکه اسرائیل حتی یک سانتی‌متر از دست بدهد».

از آن زمان، دولت بایدن عادی سازی اسرائیل و عربستان را در مرکز سیاست خاورمیانه ای خود قرار داده است. ایالات متحده و عربستان سعودی در سال 2023 به گفتگوها درباره این پیمان ادامه دادند و انتظار می‌رفت که بلینکن در 10 اکتبر سال گذشته به ریاض برود تا درباره جزئیات آن صحبت کند، این تاریخ درست سه روز قبل از حمله حماس به اسرائیل بود که عملا این توافق را به تاخیر انداخت.

تحلیلگران می گویند که حمله بعدی اسرائیل به غزه که این منطقه را ویران کرده و بیش از 34000 فلسطینی را کشته، ممکن است پارامترهای توافق را برای عربستان سعودی تغییر داده باشد. اکنون پذیرش بخشی که خواستار مسیری «غیرقابل بازگشت» به سوی تشکیل یک کشور فلسطینی است، کلید اصلی بخش عادی سازی توافق گسترده تر خواهد بود.

نتانیاهو بارها چشم انداز تشکیل کشور مستقل فلسطینی را رد کرده و استدلال می کند که این امر به امنیت اسرائیل آسیب می زند و بر ادامه جنگ غزه تا زمانی که حماس از بین برود، مصمم است.

تحلیلگران می گویند که این موانع ممکن است منجر به تلاش عربستان برای بستن توافق دوجانبه بدون جزء عادی سازی توافق شود. اما چنین رویکردی با موانع بزرگی روبرو خواهد شد. سناتور جمهوری خواه لیندسی گراهام در این باره می گوید: توافقی که تعهد نظامی قاطعانه ایالات متحده به امنیت عربستان سعودی را بدون مولفه عادی سازی ایجاد می کند، بعید است از کنگره آمریکا عبور کند.

اگر توافقنامه دفاعی متقابل در قالب یک معاهده مورد مذاکره قرار گیرد، برای الزام آور شدن نیاز به 67 رأی در سنا دارد. گراهام در پاسخ به گزارش‌هایی مبنی بر تصمیم عربستان سعودی گفت: بدون عادی‌سازی روابط اسرائیل و عربستان و اطمینان از تامین نیازهای امنیتی اسرائیل در مورد پرونده فلسطین، رای بسیار کمی برای توافق دفاعی متقابل بین ایالات متحده و عربستان سعودی وجود خواهد داشت.

کارشناسان می گویند که شاید بایدن بتواند با الگوبرداری از توافقنامه امنیتی دیگری که سال گذشته با بحرین امضا کرد، کنگره را برای رسیدن به توافق دور بزند. به گفته فراس مکساد، کارشناس ارشد و مدیر توسعه استراتژیک در موسسه خاورمیانه در واشنگتن دی سی، مسیر دیگری وجود دارد که حول توافقنامه یکپارچگی و رفاه امنیت جامع که دولت بایدن در سپتامبر 2023 با بحرین امضاء کرد، الگوبرداری شده است. متن این پیمان صراحتاً بیان می‌کند که ممکن است از طرف های دیگر برای پیوستن دعوت شود.

با این حال، هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه دولت بایدن برای تصویب توافق دوجانبه با عربستان سعودی، کنگره را دور بزند، وجود ندارد. برای عربستان سعودی، توافق دوجانبه با ایالات متحده یک پیروزی بزرگ خواهد بود، که نشان دهنده پایان دورانی است که بایدن به دنبال تضعیف محمد بن سلمان به اتهام دست داشتن در قتل جمال خاشقجی، ستون نویس واشنگتن پست در کنسولگری سعودی در استانبول بود.

برخی کارشناسان معتقدند که  این توافق همچنین «سلطه آمریکا را در خاورمیانه برای نسل‌ها تثبیت می‌کند و چالش رو به رشد چین و روسیه را کمرنگ می‌کند.» محمد بن سلمان مشتاق تقویت سیستم دفاعی عربستان و تنوع بخشیدن به اقتصاد عربستان به دور از هیدروکربن است، زیرا او یک سیاست اقتصادی بلندپروازانه به نام چشم انداز 2030 را دنبال می کند. پادشاهی سعودی دارای یک برنامه هسته ای غیرنظامی نوپا است که ولیعهد مایل به توسعه آن با حمایت ایالات متحده است.

به گفته کارن یانگ، محقق ارشد پژوهشی در مرکز دانشگاه کلمبیا، عربستان سعودی مایل است با ایالات متحده معامله کند و این احتمالاً بهترین زمان در دوران دولت بایدن برای کمک به برخی از مسائل مهم در کنگره نظیر سیاست جهانی انرژی است.

یکی دیگر از نقاط سخت در حمایت ایالات متحده از چنین برنامه ای، مخالفت آمریکا با غنی سازی محلی اورانیوم در داخل خاک کشورها است، غنی سازی یک جزء کلیدی برای تولید انرژی هسته ای است که می تواند برای تولید سلاح های هسته ای نیز استفاده شود. عربستان سعودی از نظر ذخایر اورانیوم غنی است و اصرار دارد که بتواند آن را در داخل غنی سازی کند . در صورت تحقق چنین مسئله ای این برای یک کشور عربی برای اولین بار خواهد بود. برای مثال، امارات متحده عربی همسایه، اورانیوم غنی شده را برای نیروگاه های هسته ای خود وارد می کند.

روز چهارشنبه، سناتور دموکرات، اد مارکی، رئیس مشترک گروه کاری تسلیحات هسته‌ای و کنترل تسلیحات، از دولت بایدن خواست اطمینان حاصل کند که ریاض از غنی‌سازی و بازفرآوری مواد هسته‌ای خودداری می‌کند . او در بخش هایی از سخنان خود به اظهارات قبلی محمد بن سلمان استناد کرد که گفته بود  عربستان سعودی در صورت حرکت تهران به سمت سلاح هسته ای در این مسیر گام خواهد گذاشت. وی  گفت: مسیر صلح خاورمیانه نباید شامل چشم انداز عربستان سعودی مجهز به سلاح هسته ای باشد که منافع آمریکا، متحدان و شرکای خود را در سراسر منطقه تضعیف کند.

پیمان عربستان سعودی و آمریکا دو کشور را موظف می کند که برای بازدارندگی و مقابله با هرگونه تجاوز خارجی با یکدیگر همکاری کنند، اما به این تعهد جنبه معاهده رسمی نمی دهد.

زمانی که شرایط سیاسی اجازه دهد، هنوز جایی برای یک توافق امنیتی چندجانبه که در نهایت شامل اسرائیل، بحرین، ایالات متحده و دیگران باشد، وجود خواهد داشت. انتخاب با اسرائیل خواهد بود که چه زمانی آماده پاس دادن توپ به سمت تشکیل کشور مستقل فلسطین باشد.